Tasiemczyca i wągrzyca

Tasiemczyca to uciążliwa choroba odzwierzęca, chociaż łatwa do zdiagnozowania i wyleczenia. Zakażenie tasiemcem następuje po spożyciu mięsa zwierząt zakażonych wągrami tasiemca, o ile to mięso nie przeszło dostatecznej obróbki termicznej. Z wągra, który przedostał się do przewodu pokarmowego, rozwija się forma dorosła tasiemca, która wywołuje objawy tasiemczycy w postaci utraty wagi, nudności, biegunki, utraty sił, apatii. Niektóre formy tasiemca mają bardzo duże zapotrzebowanie na witaminy z grupy B, przez co wywołują niedokrwistość. Trzeba wiedzieć, że czasem objawy tasiemczycy są niejednoznaczne, lub nie ma ich wcale, a czasem w kale pojawiają się fragmenty tasiemca z jajami. Jednoznaczna diagnoza następuje po wykonaniu nadań kału na obecność jaj tasiemca. W przypadku wykrycia jaj tasiemca podaje się jednorazowo jeden z dwóch leków, a kuracja zazwyczaj nie wymaga powtórzenia.

Jaja tasiemca wydalone z ludzkim kałem mogą zostać połknięte przez zwierzęta (bydło, trzoda chlewna, ryby), u których w mięśniach rozwijają się wągry. Jeśli mięso z tych zwierząt zostanie spożyte, to cykl rozwojowy tasiemca się zamyka. Może również dojść do takiej sytuacji, w której człowiek spożyje wodę lub jedzenie zakażone kałem z jajami tasiemca. W takim przypadku jaja przedostają się przez ściany jelita i dostają się do mięśni, wątroby, płuc, a nawet do mózgu i tam rozwijają się wągry. To o wiele groźniejsza choroba zwana wągrzycą.